2 października 1938 roku polskie wojsko wkroczyło do Zaolzia, od 1920 roku należącego do Czechosłowacji

2 października 1938 roku polskie wojsko wkroczyło do Zaolzia, od 1920 roku należącego do Czechosłowacji

W konsekwencji polsko-czeskiego konfliktu granicznego z lat 1919-20, wojny Polski z bolszewikami i wykorzystaniu tej okoliczności przez Czechów oraz ich propagandy Zaolzie zostało przyznane na konferencji w Spa Czechosłowacji. 18 lat później sytuacja międzynarodowa zmieniła się niekorzystnie dla rządu w Pradze.

Na świecie dokonywano coraz to nowe zmiany granic, w wykonaniu przede wszystkich Niemiec, Włoch i Japonii, na które zachód nie reagował. Pod koniec września 1938 roku na konferencji w Monachium przywódcy czterech europejskich mocarstw, Hitler, Chamberlain, Mussolini oraz Daladier przesądzili, bez interesowania się opiniami samych zainteresowanych, o przekazaniu czeskich Sudetów Niemcom. Siły niemieckie miały zajmować ten obszar w dniach od 1 do 10 października.

2 października wykorzystując sytuacje południowego sąsiada Polska wysłała ultimatum Pradze żądając Zaolzia. Rząd czechosłowacki zgodził się, 35 tysięczne wojsko polskie pod dowództwem gen. Bortnowskiego wkroczyło do Zaolzia witane owacyjnie przez polską społeczność. Doszło do rywalizacji z Niemcami, którzy niektóre tereny sporne pragnęli mieć dla siebie, ale polscy żołnierze byli szybsi. Obszar który przyłączono do Polski miał 801,5 kilometrów kwadratowych oraz 227 tys. mieszkańców, Polacy stanowili tam większość.

Wydarzenie to wpłynęło negatywnie na wizerunek Polski na scenie międzynarodowej jako sojusznika Hitlera w dokonywaniu rozbioru Czechosłowacji.

Fot: Wojsko polskie zajmujące Zaolzie.

Zagłosuj!

1 punkt
Fajne Nie lubię

Razem głósów: 19

Fajne: 7

Procent fajnych głosów: 36.842105%

Słabe: 12

Procent słabych głosów: 63.157895%

Dodaj komentarz